Thuiswerken. Heerlijk, toch?
• Eigen toilet
• Verse koffie & thee
• Laptop mee in de tuin
Maar soms ook zo onprettig.
Kijk.
Mijn bureau en kantoor zijn bezaaid met meer dan 5000 kaarten, enveloppen en verzenddozen. De eettafel is bedekt met documenten, mijn laptop en tas, een oplader, een koffiekopje en een glas water. Hondenharen liggen verspreid over de vloer. De kat lijkt elk uur van plek te veranderen en zijn harige jas op élke plek uit te trekken. Op de wc-vloer staan voetsporen omdat het gras nog nat was nadat de kinderen de kippen hadden vrijgelaten. Het zonlicht schijnt door de ongewassen ramen en ja, vanaf 2 meter afstand is de stoflaag op de vensterbank zichtbaar.
En dan gaat de deurbel. Hopelijk hoeft er niemand naar binnen. In de gang, bij de voordeur, hangt een spiegel. Mijn mascara zit er nog, maar niet meer op mijn wimpers. Gelukkig zie ik een rood met geel, of is het geel met rood, shirt bij de voordeur. Het is de pakketbezorger. Pfiew.
En ik ga door met mijn werk. In mijn eigen bubbel van schrijven en tegenwoordig ook vormgeven. Ik vergeet de haren van de kat, de hondenharen op de vloer. Ik denk niet aan de chaos op de eettafel. Ik word meteen weer meegesleept in mijn verhaal. Het verhaal dat gevoeld wil worden. Waar elk woord automatisch verschijnt. Zo, door mijn vingers getypt.
Hier, op deze plek, tussen alles wat in huis niet perfect is, met de kat op mijn schoot, voel ik me vrij perfect!
Liefs,
Annelies
Reactie plaatsen
Reacties